آبشار ایگوازو | بخش دوم

در سمت برزیل، گذرگاهی در امتداد دره دارای امتدادی به پایه پایینی گلو شیطان است. هلیکوپتر سواری با ارائه نماهای هوایی از آبشار از برزیل در دسترس بوده است، اما آرژانتین چنین تورهای هلیکوپتری را به دلیل اثرات نامطلوب محیطی بر گیاهان و جانوران آبشار ممنوع کرده است.[9] از فرودگاه فوز دو ایگواسو، می‌توانید با تاکسی یا اتوبوس به ورودی پارک بروید. پارک آنها از دو طرف ورودیه دارد. پس از داخل شدن، اتوبوس های رایگان و مکرر به نقاط مختلف پارک ارائه می شود. شهر Foz do Iguaçu حدود 20 کیلومتر (12 مایل) فاصله دارد و فرودگاه بین پارک و شهر قرار دارد.

دسترسی آرژانتین، در سراسر جنگل، توسط یک قطار اکولوژیکی جنگل های بارانی بسیار شبیه به قطار پادشاهی حیوانات دیزنی است. این قطار بازدیدکنندگان را به ورودی گلوگاه شیطان و همچنین مسیرهای بالا و پایین می آورد. Paseo Garganta del Diablo مسیری به طول 1 کیلومتر (0.6 مایل) است که بازدیدکنندگان را مستقیماً روی آبشار Devil's Throat، بلندترین و عمیق‌ترین آبشار، می‌آورد. سایر مسیرهای پیاده روی امکان دسترسی به بخش دراز آبشار در سراسر جنگل در سمت آرژانتین و قایق هایی که به جزیره سن مارتین متصل می شوند را می دهد. همچنین در سمت آرژانتین، خدمات قایق بادی بازدیدکنندگان را به آبشار بسیار نزدیک می کند.

هدف سیستم حمل و نقل برزیل افزایش تعداد بازدیدکنندگان و کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی از طریق افزایش میانگین تعداد مسافران در هر وسیله نقلیه در داخل پارک است. سیستم حمل و نقل جدید دارای ظرفیت 72 سرنشین و اتوبوس های دو طبقه با دید پانوراما است.
مقایسه با سایر سقوط های قابل توجه
طبق گزارش ها، النور روزولت، بانوی اول ایالات متحده، با دیدن ایگوازو، فریاد زد: "بیچاره نیاگارا!" (که در 50 متر یا 165 فوت، یک سوم کوتاهتر هستند). اغلب، ایگوازو با آبشار ویکتوریا در جنوب آفریقا که زامبیا و زیمباوه را از هم جدا می کند، مقایسه می شود. ایگواسو عریض‌تر است اما تقریباً به ۲۷۵ آبشار مجزا و جزیره بزرگ تقسیم شده است، در حالی که ویکتوریا دارای بزرگترین پرده آب در جهان است که بیش از ۱۶۰۰ متر عرض و بیش از ۱۰۰ متر (۳۲۸ فوت) ارتفاع دارد (در پست‌ها). جریان، ویکتوریا توسط جزایر به پنج تقسیم می شود، اما در جریان بالا ممکن است بدون وقفه باشد). تنها آبشارهای گسترده تر، آبشارهای بسیار بزرگ و سریع مانند آبشار بویوما (آبشار استنلی) هستند.

با طغیان آبشار گوآیرا در سال 1982، ایگواسو در حال حاضر ششمین آبشار متوسط ​​سالانه بزرگ را در بین آبشارهای جهان دارد، پس از شماره پنج نیاگارا، با سرعت متوسط ​​1746 متر مکعب بر ثانیه (61660 فوت مکعب در ثانیه). حداکثر جریان ثبت شده آن 45700 متر مکعب بر ثانیه (1614000 فوت مکعب در ثانیه) در 9 ژوئن 2014 بود. در مقایسه، متوسط ​​جریان آبشار نیاگارا 2400 متر مکعب بر ثانیه (85000 فوت مکعب در ثانیه) با حداکثر دبی ثبت شده 830 است. m3/s (293000 فوت مکعب در ثانیه). میانگین جریان آبشار ویکتوریا 1088 متر مکعب بر ثانیه (38420 فوت مکعب بر ثانیه) و حداکثر جریان ثبت شده 7100 متر مکعب بر ثانیه (250000 فوت مکعب بر ثانیه) است.
اقلیم
آبشار ایگوازو دارای آب و هوای نیمه گرمسیری مرطوب (Cfa، طبق طبقه بندی آب و هوای کوپن) با بارش فراوان و دمای بالا در تمام طول سال است. در تابستان 2006، خشکسالی شدید باعث کاهش رودخانه ایگوازو شد و میزان آب جاری بر روی آبشار را تا اوایل دسامبر به 300 متر مکعب در ثانیه (11000 فوت مکعب در ثانیه) کاهش داد. این غیرعادی بود، زیرا دوره های خشک معمولاً فقط چند هفته طول می کشد. دوره ای که بیشترین حجم آب در آبشار جریان دارد معمولا از دسامبر تا فوریه است که مصادف با یکی از دوره های بیشترین بارندگی است.